conSentido op Facebook 
conSentido op Twitter 
Reviews
Utama: veranderend klimaat bedreigt het leven in de hooglanden van Bolivia
‘Weet je hoe de condor sterft?’, vraagt Virginio aan zijn kleinzoon Clever, die zijn grootouders een bezoek brengt in de hooglanden van Bolivia. De twee mannen zitten samen op een rotsige berg in het kale Andeslandschap, waar Virginio samen met zijn vrouw Sisa in een bescheiden huisje woont. Samen met zijn kleinzoon geniet hij van een korte pauze terwijl ze zijn kudde llama’s laten grazen. Nee, Clever weet niet hoe een condor sterft. Als hij het gevoel heeft dat hij nergens meer goed voor is, zich zwak en nutteloos voelt,... » meer lezen
Holding Up The Sky: als de witte mens niet oppast, valt de hemel naar beneden
De indrukwekkende documentaire Holding up the Sky van de Belgische regisseur Pieter Van Eecke neemt de Europese kijker mee naar het Amazonewoud in Brazilië, grondgebied van de inheemse Yanomami en hun voorouders. Davi Kopenawa, sjamaan en woordvoerder van de Yanomami, reist in de film de tegengestelde richting op: hij trekt naar Europa om steun te zoeken en zo te voorkomen dat zijn volk wordt weggevaagd. Davi trekt langs beleidsmakers, ngo’s en politici om de grote urgentie van zijn verhaal over te brengen: de Yanomami hebben hulp nodig en wel nu,... » meer lezen
The Territory: grimmig gevecht om kostbare grond in Brazilië
Hoe dit verhaal afloopt, weten we al: tijdens het presidentschap van Jair Bolsonaro zijn landinvasies op inheems grondgebied in Brazilië meer dan verdubbeld. Ontbossing van het Amazonewoud is gestegen tot het hoogste niveau in vijftien jaar. Geweld tegen sociale leiders is de afgelopen jaren toegenomen. We lezen het geregeld, de onheilspellende feiten. Maar wat ze precies betekenen voor de betrokkenen, daarvan hebben veel mensen geen duidelijk beeld. De documentaire The Territory, een productie van National Geographic, verbeeldt de strijd van de inheemse Uru-eu-wau-wau-bevolking tegen de oprukkende ontbossing die hen van... » meer lezen
Amigo Secreto: schokkende docu over (anti-)corruptie en een misbruikte rechtsstaat in Brazilië
Vier Braziliaanse journalisten reconstrueren hoe een anti-corruptieonderzoek door een openbaar klager en een rechter werd misbruikt als politiek instrument om links uit te schakelen. De documentaire ‘Amigo Secreto’ laat – aan de vooravond van nieuwe verkiezingen in Brazilië – zien hoe de rechtspraak werd ingezet om de extreemrechtse president Jair Bolsonaro in het zadel te helpen. Het lijkt allemaal te draaien om een amateuristisch ogende Powerpointpresentatie van de Braziliaanse openbaar aanklager. Voor een grote afbeelding van een complex schema vol pijlen, cirkels en namen, met in het midden prominent de... » meer lezen
Tantas almas: dolende zielen in Noord-Colombia
Een Colombiaanse visser gaat in een kano op zoek naar zijn twee zonen, die door paramilitairen in de rivier zijn gedumpt. Het ingetogen Colombiaanse drama Tantas almas (‘zoveel zielen’) verbeeldt een land en een bevolking die nog altijd leven met de nasleep van jarenlang geweld. Het is 2002. Langs de oevers van de Colombiaanse Magdalenarivier keert visser José (Arley De Jesús Carvallido Lobo) terug naar huis na een lange nacht op zijn kano. Daar treft hij niet zijn drie kinderen aan zoals verwacht, maar alleen zijn dochter – in tranen. Haar... » meer lezen
Smeltkroes Brazilië: vlotte beschrijvingen van onbekende Braziliaanse bevolkingsgroepen
Voor een buitenstaander lijkt Brazilië een smeltkroes van culturen. Maar klopt dat? Leven de bevolkingsgroepen mét of juist naast elkaar? En hoe gaan ze om met hun geschiedenis? Schrijfster Mary-Ann Sandifort, die samen met haar man in Brazilië woont, ging in de staat Espírito Santo op zoek naar deze culturen of wat er van over is. In september verscheen bij uitgeverij Noordboek het boek Smeltkroes Brazilië van Mary-Ann Sandifort (1962). Het vertelt de ervaringen van Sandifort bij verschillende bevolkingsgroepen in de centrale Braziliaanse staat Espírito Santo. Ze spreekt met inheemse Brazilianen,... » meer lezen
Canción sin nombre: aangrijpend onrecht in het Peru van de jaren 80
‘Lang leve het gewapend verzet!’ De leus staat op een muur gekalkt. Het is een van de vele archiefbeelden waarmee de Peruaanse film Canción sin Nombre opent: foto’s van krantenkoppen over stijgende inflatie, torenhoge werkloosheid, stroomuitval en ongelijkheid, afgewisseld met marxistische leuzen op prostestborden of muren. We blijven in het zwart-wit van de archiefbeelden, deels om in de sfeer van die tijd te blijven, deels om het beklemmende leven van de hoofdpersonen te symboliseren, zo heeft regisseur Melina León het zelf uitgelegd. En beklemmend is het, deze filmervaring: de gekaderde, kale... » meer lezen
El perro que no calla: absurdistisch en apocalyptisch Argentinië
Weinig kijkers zullen in het eerste kwartier van het Argentijnse El Perro que no calla (‘De hond die niet wou zwijgen’) kunnen bevroeden wat hun de rest van de film te wachten staat. Terwijl de vertelling begint met een klein leven vol bescheiden gebeurtenissen, ontaardt ze in apocalyptische sciencefiction – om uiteindelijk weer klein en menselijk te eindigen. Het begint allemaal met een schijnbaar onbeduidend voorval in het leven van dertiger Sebastian, of Seba (gespeeld door de broer van regisseur Ana Katz, Daniel Katz), een bescheiden dertiger die werkt als... » meer lezen
Sin señas particulares: de zoektocht van een Mexicaanse moeder
Maanden nadat de zoon van Magdalena het ouderlijk huis in Mexico heeft verlaten om naar de Verenigde Staten te trekken, heeft ze nog altijd niets van hem gehoord. Zou hem iets zijn overkomen? Is hij überhaupt aangekomen bij de grens, of is hij onderwerp ten prooi gevallen aan een van de gevaren die de reis naar het noorden meebrengt? De subtiele en poëtische Mexicaanse film Sin señas particulares van regisseur Fernanda Valadez toont de zoektocht van een Mexicaanse moeder naar haar kind, een zoektocht zoals er jaarlijks duizenden worden ondernomen. In... » meer lezen
Arica: straffeloos afval dumpen in de Chileense woestijn
Tien jaar geleden brachten twee jonge documentairemakers in hun afstudeerfilm ‘Toxic Playground’ een milieuschandaal aan het licht: een Zweeds bedrijf bleek in de jaren 80 tonnen giftig afval in Chili te hebben gedumpt. De bewoners werden ziek; baby’s werden geboren met afwijkingen. De film betekende ook het begin van een juridische strijd tussen de bewoners van het Chileense Arica en het Zweedse mijnbedrijf. Wat is het toch aan het klassieke en tijdloze verhaal van David tegen Goliat dat ons blijft intrigeren? En hoe kan het dat in onze tijd... » meer lezen
Once Upon a Time in Venezuela: Drijvende gemeenschap zinkt steeds dieper weg
Tamara is een corrupte afgevaardigde van de heersende socialistische partij, Natalie een lokale onderwijzeres en aanhanger van de oppositie. Gefilmd over meerdere jaren, wordt de Venezolaanse politiek weerspiegeld in een kleine drijvende nederzetting in het meer van Maracaibo. Regie: Anabel Rodríguez Ríos | 99 minuten | documentaire De tekst van het lied dat een oude inwoner van Congo Mirador begint te zingen terwijl hij op zijn bootje ronddobbert, belooft wat: ‘Het grote geluk dat ik heb, geboren te zijn in Congo Mirador…’. Ooit was het inderdaad een groot geluk om... » meer lezen
A la calle: Massaal de straat op in Venezolaanse crisis
‘A La Calle’, geregisseerd door Nelson G. Navarrete en Maxx Caicedo, toont de humanitaire crisis in Venezuela en de buitengewone inspanningen van Venezolanen om hun democratie te heroveren op de dictatuur van Nicolás Maduro. Regie: Maxx Caicedo, Nelson G. Navarrete | 111 minuten | documentaire ‘Leven we in Venezuela in een dictatuur?’, vraagt een zichtbaar vermoeide Nicolas Maduro aan zijn aanhangers tijdens een optocht van de socialistische partij. ‘Nee!’, antwoorden zij in koor. ‘Of leven we in een waarachtige democratie?’ ‘Jaaaa!’, joelt zijn achterban. Het lijken simpele vragen, waar de... » meer lezen
La llorona: gruwelen en griezelen om het verleden in Guatemala
De bekende Latijns-Amerikaanse volksvertelling over la Llorona (de ‘huilende vrouw’) gaat over een moeder die haar kinderen zag sterven – of soms zelf gedood heeft – en, huilend, naar ze op zoek gaat, meestal ’s nachts en meestal in de buurt van het water. De precieze toedracht van het verhaal kan variëren per land of regio, maar komt er meestal op neer dat de huilende vrouw ook zelf is gestorven en haar dolende ziel pas rust zal vinden als ze haar kinderen gevonden heeft. In de tussentijd boezemt ze angst... » meer lezen
Divino Amor: verstikkende hemelse liefde in toekomstig Brazilië
Over acht jaar is in Brazilië niet langer Carnaval, maar het evangelische festival ‘Amor Supremo’ het grootste feest van het jaar. Iedere bezoeker van overheidsgebouwen en winkelcentra loopt door een elektronisch toegangspoortje, dat direct de burgerlijke stand aangeeft. Bij zwangere vrouwen is voor iedereen te zien hoe de lichtbalk boven het poortje knippert: ‘foetus gedetecteerd’. Het is 2027 en familie staat boven alles. De scheiding tussen kerk en Staat is min of meer opgeheven, en een overheidsfunctionaris is dus tegelijkertijd een dienaar Gods. Zo ziet dertiger Joana het tenminste, die... » meer lezen
The Invisible Life of Eurídice Gusmão: onzichtbare vrouwen in vijftigerjaren Brazilië
Het is 1950. De achttienjarige Eurídice (Carol Duarte) en haar twintigjarige zus Guida (Julia Stockler) wonen nog bij hun conservatieve ouders in Rio de Janeiro. De grote droom van Eurídice is een loopbaan als pianiste, Guida hoopt vooralsnog vooral de liefde te vinden. We zijn in de openingsscènes getuige van naar wat later blijkt, de laatste intieme momenten van de twee zussen samen. Ze wandelen in de weldadig groene heuvels rond Rio’s baaien, raken elkaar kwijt. Guida lijkt onverschrokken, Eurídice roept paniekerig haar naam. Even later, terug in hun ouderlijk... » meer lezen
