Het toerisme in Cuba bloeit als nooit tevoren. De steeds verder verruimde mogelijkheden voor toeristen op het Caribische eiland, in combinatie met de westerse gevoelens van ‘nu, voordat het te laat is’, zorgen voor een nieuwe stroom reizigers die Cuba bezoeken en nog één laatste keer terug in de tijd willen, de gevolgen van vijftig jaar afzondering met eigen ogen willen aanschouwen. Te midden van dit alles beweegt de Cubaan zich een eigen weg het heden en ja, ook de toekomst, in. De bevolking verjongt, het uiterlijk, de smaak en de stijl verandert en de herinneringen aan vervlogen tijden vervagen. Tegelijkertijd blijft de Cubaan op leeftijd (mede dankzij uitstekende gezondheidszorg) meetellen; leert de jongeren over een halve eeuw overlevingsstrategieën. De openbare ruimte is van groot belang: op pleinen bespreken de ouden van dagen de stand van zaken; er wordt (zwarte) handel bedreven maar ook muziek gemaakt, gesport, gedanst, gewerkt, nagedacht, gelezen en geflirt. Wie Cuba bezoekt, moet zich niet laten afleiden door valse romantiek maar doet er beter aan om onbevooroordeeld de Cubaanse bevolking te aanschouwen. Die zal het land ten slotte de volgende halve eeuw gaan vormgeven.
reageren