Een provinciehoofdstad in Zuid-Amerika, Ecuador. Een gezellige stadskaart in de Andes met 139.721 inwoners. Net klein genoeg om niet gek te worden van het verkeer. Net groot genoeg met alle nodige voorzieningen die het leven gemakkelijker maken, faciliteiten zoals dat dan heet. Lees in wat volgt hoe huis, markt en straat in deze stad een thuis aanbieden; met de nodige sociale verkeersopstroppingen. De ruimte rond iemand’s huis is een soort uitgebreide thuis, een veranda of aanbouw. De kleine winkeltjes in de wijk zijn net de familiale voorraadkast zodat je naar... » meer lezen
Para celebrar su 5ta edición mostraremos una selección de películas de las ultimas ediciones, las cuales se mostraran de forma itinerante en distintas ciudades de Bélgica en los últimos 3 meses del año 2013. 5 años de festival Es difícil para nosotros poder definer el cuando o el cómo de la fundación de este festival. A decir verdad fueron una serie de factores que se fueron combinando para dar vida a “El festival de Cine Latinoamericano de Flandes”. Alguien alguna vez nos dijo que era el resultado obvio cuando se... » meer lezen
Javier Perugachi es productor audiovisual de la ciudad de Ibarra, Ecuador, y miembro del laboratorio artístico cultural “Chikan”. Lleva 3 años de experiencia en producción audiovisual comunitario, especialmente con población en necesidad de protección internacional. Javier Perugachi compartió con conSentido una apreciación personal del cine comunitario: A diferencia del cine tradicional que se produce desde la academia y los grandes centros cinematográficos, la producción audiovisual comunitaria nace desde las necesidades y espectativas de las comunidades, barrios, colectivos, grupos organizados comunitarios. Estos a partir de sus propios recursos intentan plasmar su... » meer lezen
The 1997 movie ‘Wag the Dog’ is a must-see for anyone interested in politics and public opinion making. For those of you unfamiliar with the movie: its plot revolves around a Hollywood film producer’s attempt to stage a fake war between the US and Albania to distract the electorate’s attention from a sex scandal involving the president. Winifred Ames: Why Albania? Brean: Why not? Winifred Ames: What have they done to us? Brean: What have they done FOR us? What do you know about them? Winifred Ames: Nothing. Brean: See?... » meer lezen
El otro día tuve un sueño muy pendejo. Soñé que despertaba fuera de mi casa, en algún lugar del bosque de Sacasayhuaman. No tenía ropa y mi cuerpo estaba mojado. Me sentía estúpido y triste. Tenía frío y podía sentir el suelo arañándome la espalda. Sobre mis ojos el cielo se abría espantosamente como una pelmaza de nubes negras. A mi alrededor ya no había árboles ni flores, solo tierra seca y polvorienta expandiéndose por todas partes. El aire olía a muerte y soledad. Me sentí como el último hombre... » meer lezen
One of my favorite scholars is Robert Michels, who – as a member of the German Socialist Party in the early 20th century – came up with the famous ´iron law of oligarchy´. This basically means that every party will eventually end up being governed by a small group of close-minded party elites (this led Michels to switch his allegiance to the Italian fascists. Must have been a logical step at the time…) Imagine my surprise when Michels turned up in 21st century Costa Rica as one of the reasons... » meer lezen
One of the few things that I still remember through the alcohol-induced fog that surrounds most memories of my first year as as student in Leiden are the classes of professor Patricio Silva. Next to his knowledge about politics in Latin America in general, this professor excels in his examples of Latin American people seeking to ‘keep up appearances’. Getting fined because you´re driving around talking into a fake mobile phone, dying of heath exhaustion because if you keep your car’s windows up you appear to have airconditioning. That sort... » meer lezen
Onlangs tijdens een borrel met een gemengde groep van Latino’s, Belgen en Nederlanders raakten we verwikkeld in een gesprek over medische ervaringen in Latijns-Amerika. ,,In Peru kun je heel makkelijk en zonder recept antibiotica kopen”, vertelde iemand; ,,je loopt een apotheek binnen, bestelt ze en je krijgt ze gewoon”. Iemand anders was in een Latijns-Amerikaans ziekenhuis terecht gekomen en werd “vrijwel onmiddellijk bij binnenkomst, voor ze überhaupt wisten wat er mankeerde lek geprikt en een infuus aan de arm gehangen”. ‘Latino’s slikken voor alles iets’, werd er gezegd. Ervaren vanuit... » meer lezen
Zaterdag 14 juli, Wilrijk, Antwerpen, op het eerste zicht een Argentijns Feest als de zovele andere culturele avonden of feestjes op zaterdagavond. Maar zoom even in en aanschouw een mooi staaltje intercultureel leven in de praktijk van de Latijns-Amerikaanse gemeenschap in en met België! Deze praktische oefening op hedendaagse concepten als globalisatie, migratie en interculturaliteit begint bij één van de favoriete onderwerpen van de Belg. In de woorden van Frank … weer met meer weer, of regen! Zoals Erving Goffman al schreef bepaalt de omgeving waarin we leven mee onze... » meer lezen
One thing you can say about Mexicans is that they tend to complicate life through over-regulation. The best example of this is their electoral system, which is probably the most complex one in the world: 300 seats in Congress can be obtained in electoral districts where the seat goes to the candidate with the most votes. For the election of the remaining 200 seats, the country is divided in 5 large districts of 40 seats which are distributed through proportional representation. These seats are important because a party may never... » meer lezen
Ter voorbereiding van een vrije cursus over gender, kwam ik een interessant artikel tegen van onderzoeksters Cecilia Lagunas en Karin Lencina (2010) die aan de hand van artikelen over geweld in de Argentijnse krant Clarin onderzochten in hoeverre deze berichtgeving een stereotyperende uiting was. Uit hun onderzoek komt naar voren dat geweldpleging tegen vrouwen nogal clichématig wordt bericht; de vrouw is het eeuwige slachtoffer terwijl de daad van de man wordt ´gerechtvaardigd´ door in het bericht te spreken van een crime pasionnel en door ruimte laten voor de jaloerse gevoelens... » meer lezen
Naar het autobiografische boek ‘Mi país invitado’ (2003) van Isabel Allende doe ik een poging mijn eigen ingebeeld land een plaatsje te geven. Het gaat niet zoals bij Allende over de melancholie van een bannelinge naar een verloren vaderland, maar over het gemis dat iedere ontmoeting ongevraagd opdringt. Het verlangen om adembenemende landschappen en verrassende gerechten te blijven overkijken en smaken. Iedereen die mijn hart is binnengewandeld dicht bij te houden en het beste van beide werelden samen te brengen in ‘Mi pais inventado’. Mijn liefste Guatemalteekse mama moet erbij... » meer lezen
Tijdens mijn master Latijns-Amerikaanse studies werd ons verteld over het verschijnsel gedwongen solidariteit, een fenomeen dat zich in verschillende Latijns-Amerikaanse landen manifesteert en waarvan ik gisteren getuige en deelgenoot was. Nadat de Sandinisten de presidentsverkiezingen van 1990 verloren, besloten ze om zich vanuit benedenaf te verzetten tegen het nieuwe, neoliberale beleid. Dit leidde tot vele demonstraties en stakingen. Eén van de stokpaardjes was de 6%-strijd voor publieke universiteiten: oftewel dat zes procent van de begroting aan dit type onderwijs wordt besteed. Na een verhitte strijd, met een aantal doden aan... » meer lezen
De Argentijnse regering heeft de afgelopen maanden vergaande maatregelen genomen om de aankoop van dollars te beperken. Presidente Cristina Fernández zegt dat Juan Modaal zich geen zorgen hoeft te maken. De maatregelen zouden vooral bedoeld zijn om belastingontduiking, kapitaalvlucht en speculatie tegen te gaan. Drie redenen om dollars te kopen Of Cristina nu de waarheid spreekt of niet, het is interessanter om te kijken waar de vraag naar dollars vandaan komt. Waarom wil Juan dollars kopen? Ten eerste is het veel aantrekkelijker om in dollars te sparen. Wie spaart in... » meer lezen
Wanneer ik naar Latijns-Amerika trek denken verrassend veel mensen dat ik steeds weer in het zelfde postkaartje van stralende zon, strand en palmbomen terechtkom. Zo ook de laatste keer toen ik in Puno verbleef, op 3600 meter hoogte in de Zuid-Peruaanse Andes. De zon zindert hier tijdens de wintermaanden dan wel hevig, een warme trui en dampende kop mate vervangen er kokossap en bikini. Net zoals je voor een reis naar Ecuador kan ontdekken: “Hoezo bij de evenaar regent het veel, en heel het jaar door?” Voor mijn eerste verblijf... » meer lezen