Er is niets dat mij zo geliefd doet voelen als een kom stomende caldo de gallina de campo (plattelandskippensoep) voorgeschoteld krijgen. De liefde van de man gaat door de maag. Deze vrouw voelt al de cariño van de wereld in zich opborrelen wanneer haar man haar lichaam weer tot leven brengt met een kippensoepje dat geduldig heeft staan pruttelen. Na een lange voormiddag werken, zielig ziek zijn, of gewoon als kommetje troost: chocolade en koffie hollen tevergeefs achter deze voedzame kippenbouillon aan met hun snel uitputtende suikers en cafeïne.
Er bestaan even veel soorten caldo de gallina de campo als er plattelandskippen rondlopen. Iedereen heeft zo zijn eigen familierecept en voorkeur. Verschillende soepgroentjes, aardappelen, mote, cassave, spaghettislierten,… Voor mij zijn worteltjes en sperzieboontjes een must. Maar het geheime ingrediënt dat alles afmaakt is het serveren van de kokende soep met een paar frisse spiesjes avocado.
In Ecuador vind je deze maaltijdsoep op uiteenlopende evenementen, van katholieke vieringen tot volksfeesten op het dorpsplein. In de weekenden ga je ‘s middags caldo uit eten op de markt of in een eethuisje. En bij een speciale gelegenheid vraag je aan de buurman één van zijn plattelandskippen om thuis feestelijk te slachten.
De regel van de smaak van deze kippenbouillon zit hem in een kip zonder stres die tijdens zijn leven vrij heeft mogen rondrennen, en dit klaargemaakt op een houtvuur. Niet op kamp en geen buurman of boerderij met rondscharrelende kipjes in de buurt? Maakt niet uit, liefde rond de tafel is even belangrijk. Ik gaf het een poging met een bio-kip van de supermarkt op een elektrisch vuur. De spontane “mmmmmmmm’s” van mijn tafelgasten vlogen in het rond.