Destra Garcia belichaamde tijdens de Antilliaanse Feesten 2012 het vrouwzijn in alle vormen. Als enige vrouwelijke artiest gaf ze twee spetterende shows op deze editie van de Antilliaanse Feesten. Vrijdag sloot ze de Joker Stage af met haar swingende soca-optreden en zaterdagnacht had ze een bomvolle tent op het hoofdpodium helemaal mee. Wanneer de zangeres uit Trinidad en Tobago richting haar artiestenloge wandelt, spreken we haar aan. We durven bijna niet omdat we verwachten dat ze na de energiekste show die we dit festival gezien hebben, wel uitgeput zal zijn. Dat valt reuze mee: Destra blijkt een bijzondere vrouw die ons met grote vriendelijke ogen naar binnen uitnodigt voor een korte babbel, van vrouw tot vrouw.
Destra is trots dat ze voor de vierde keer op de Antilliaanse Feesten gevraagd is, en dan ook nog dit jaar als hoofdact en enige vrouwelijke artiest. Ze vertelt dat ze er eigenlijk niet zo over nadenkt omdat ze zichzelf niet alleen als vrouw wil zien, maar tegelijkertijd vervult het haar met trots dat ze in deze mannenwereld zo succesvol is. Ze voelt zich op de Antilliaanse Feesten de vrouwelijke sexappeal en charme.
We zeggen dat zij in tegenstelling tot de mannelijke artiesten die alleen vrouwen uit het publiek op het podium uitnodigen om te dansen, ook mannen laat dansen. Ze legt uit dat je de crowd into the show moet krijgen: “Let the audience be stars themselves. Let them feel special.” Ze benadert zo op een veel positievere wijze het fenomeen van dansers uit het publiek op de podia. Waar bij andere, vooral jonge mannelijke groepen, de meisjes uit het publiek nogal eens behoorlijk suggestief worden bekeken en betast (door de artiesten zelf!), pakt Destra het anders aan.
Ze complimenteert iedereen veelvuldig die het aandurft bij haar op het podium te komen. Ook de blondine uit Holland, die natuurlijk nooit dezelfde moves kan laten zien als haar Curaçaose collega-danseressen. Destra vraagt het publiek te klappen en op die manier de meisjes zich speciaal te laten voelen. Zoals gezegd, komen er in haar show ook mannen het podium op, die net als de meisjes worden gekeurd en bejoeld en bovendien net zo schudden en shaken dat het een lieve lust is.
De queen van de soca vertelt dat ze zich steeds heel welkom voelt in België. Volgende haltes zijn Londen en New York, maar Trinidad is waar haar leven zich afspeelt. Trinidad is familiy, home! “Somewhere to be, to take off your make-up.” Het voelt verwarmend aan na het verhaal van een migrant als de Nicaraguaanse salsazanger Luis Enrique. En passant weet Destra ons nog uit te nodigen het volgende carnaval op Trinidad te komen vieren. Ze verzekert ons dat dat pas een waar feest is. We geloven haar meteen en voelen onze vingers al jeuken om in februari een vliegticket richting Trinidad te boeken om daar een land vol Destra’s aan te treffen.
reageren