conSentido op Facebook 
conSentido op Twitter 
posts van Willemjan Vandenplas
Wat zal de tweede ronde brengen in de Argentijnse verkiezingen?
Op 22 oktober werd de eerste ronde van de Argentijnse verkiezingen gewonnen door de huidige minister van Economie Sergio Massa, van de partij Unión por la Patria. Hij kreeg 37 procent van de stemmen, terwijl de van tevoren als favoriet aangemerkte Javier Milei (La Libertad Avanza) net zo hoog scoorde als tijdens de voorverkiezingen, 30 procent. Patricia Bullrich van de centrumrechtse coalitie Juntos por el Cambio, of JXC, kwam uit op 24 procent en zal dus niet meedingen naar het presidentschap tijdens de tweede ronde, op 19 november. Nadat de... » meer lezen
Che Empanadas: Argentijnse diaspora in Brussel toont zich gul
Een Argentijnse familie die investeert in Argentijnse horeca in Brussel onder de naam Mi tango, en uitbater van het gelijknamige restaurant, heeft dit jaar een cadeau gedaan aan de studentenpopulatie van de ULB (Vrije universiteit van Brussel): Che Empanada, een kiosk die sinds april is geopend en waar Argentijnse specialiteiten worden verkocht. Het is een kiosk afgewerkt met ijzerwerk en met een art nouveau-motief. Binnen is het bekleed met duurzame materialen: CO2-opnemende planten en een houten uithangbord met de menulijst erop, en in een houten etalage liggen dan de empanadas... » meer lezen
Zal Brazilië zich kunnen (en willen) verlossen van Bolsonaro?
De Braziliaan heeft het niet zo op de internationale gemeenschap die druk uitoefent op zijn land. Dat bleek maar weer in mei van dit jaar, toen er sprake was van waarnemers van de Europese Unie die aanwezig zouden zijn tijdens de presidentsverkiezingen van oktober – als de Brazilianen hun stem uitbrengen over mogelijk een tweede termijn voor Jair Bolsonaro of misschien een derde termijn voor Lula da Silva. Na bezwaar van een van Bolsonaro’s ministers werd de uitnodiging aan de EU-waarnemers snel ingetrokken. President Bolsonaro heeft een stabiele 30 procent... » meer lezen
Gabriel Boric zal niet de grote bevrijder worden van de Palestijnen
De 35-jarige president van Chili, Gabriel Boric, heeft zich de laatste jaren laten gelden als voorvechter van de Palestijnse zaak. Maar sinds zijn aantreden voert hij een beduidend gematigder koers, omdat de handelsbelangen met Israël en haar bondgenoten voorrang lijken te krijgen. Chili is de thuishaven van de grootste diaspora van Palestijnen buiten het Midden-Oosten. Er is een rechtstreekse vlucht tussen Tel Aviv en de Chileense hoofdstad Santiago. Ze zijn met z’n 600.000 en hebben zelfs een eigen voetbalploeg van Chileense Palestino’s. De meesten onder hen vluchten na 1917 uit het... » meer lezen
Cones, de eerste ambachtelijke Argentijnse ijswinkel van België
De Argentijnse Alejandro Atampi en zijn Belgische vrouw brengen artisanale en seizoensgebonden ijsjes naar Brussel. Hun ijsjeszaak Cones kiest zo veel mogelijk voor biologische producten en typische smaken. Dat is het geheim van de eerste Argentijnse ijszaak van Brussel en België. Alejandro Atampi begon in Argentinië op jonge leeftijd te werken als metselaar. Eind jaren negentig vertrok hij naar New York, omdat hij in Argentinië een man had leren kennen die personeel zocht voor zijn ijswinkel Cones in de Verenigde Staten. Hij ging aan de slag in de druk... » meer lezen
Smeltkroes Brazilië: vlotte beschrijvingen van onbekende Braziliaanse bevolkingsgroepen
Voor een buitenstaander lijkt Brazilië een smeltkroes van culturen. Maar klopt dat? Leven de bevolkingsgroepen mét of juist naast elkaar? En hoe gaan ze om met hun geschiedenis? Schrijfster Mary-Ann Sandifort, die samen met haar man in Brazilië woont, ging in de staat Espírito Santo op zoek naar deze culturen of wat er van over is. In september verscheen bij uitgeverij Noordboek het boek Smeltkroes Brazilië van Mary-Ann Sandifort (1962). Het vertelt de ervaringen van Sandifort bij verschillende bevolkingsgroepen in de centrale Braziliaanse staat Espírito Santo. Ze spreekt met inheemse Brazilianen,... » meer lezen
Expeditie Twin America: een uitgelezen boek voor motards op reis
Manon en Hendrik trekken samen op de motor van Alaska na Patagonië. Van Alaska tot Patagonië rijden is niet vanzelfsprekend, er kan veel mislopen. Een dosis geluk heb je zeker nodig, je mag ervan uitgaan dat er geen autostrade tussen de twee uitersten ligt. Er moet een stukje boot worden genomen tussen Panama en Colombia. En als Patagonië bijna in zicht is breken er sociale protesten uit in de Andes. Het verhaal van Manon en Hendrik werd dit jaar uitgegeven bij uitgeverij Kleine Uil. Het is een verhaal over grensovergangen,... » meer lezen
Brazilië steunt het regime van Bashar Al-Assad
Volgens Cecilia Baeza, professor Internationale Relaties aan de Katholieke Universiteit van São Paulo en de Universiteit van São Paulo, is het objectief bewezen dat Brazilië aan de kant staat van het regime van de Syrische president Bashar al-Assad. Ondertussen heeft Brazilië een consulaat geopend in Damascus en hoopt het zijn ambassade opnieuw te kunnen openen. Het is niet duidelijk wat de gevolgen zullen zijn van deze vernieuwde alliantie, schrijft Willemjan Vanderplas. De ‘Roze Revolutie’, die zich in het eerste decennium van de 21e eeuw afspeelde in Latijns-Amerika, beleeft nu een... » meer lezen
Syriërs in Brazilië: een Amerikaanse droom
Een grote gemeenschap met behoorlijk groot maatschappelijk succes: de Syrisch-Libanese migratie naar Brazilië leest als een echte American dream. Toch zitten er scheuren in het verhaal, die onder meer hun oorsprong vinden in het verwoestende geweld in het Midden-Oosten. De Syrisch-Libanese gemeenschap in Brazilië is de voorbije jaren sterk getekend door de polarisering en de verscheurende burgeroorlog in Syrië. Er zijn naar schatting 6 tot 8 miljoen Brazilianen van Syrisch-Libanese oorsprong, volgens specialiste Guita Hourani van het Centrum voor Emigratie in de Universiteit van Notre Dame in Beiroet. Dat is in... » meer lezen
Willemjan Vandenplas
Willemjan Vandenplas is opgegroeid in een groepspraktijk van huisartsen aan de rand van Brussel.
Hij ging na zijn middelbare school op uitwisseling naar Argentinië, waar hij van zijn vrienden een favoriete voetbalploeg (Rosario Central) en een passie (fotografie) kreeg.
Later reisde hij rond in Ecuador, Mexico, Cuba en Haïti. In Guatemala werkte hij in een veldhospitaal met vluchtelingen van de Guatemalteekse burgeroorlog. Hij trok daarna lang door het Midden-Oosten maar keerde steeds terug naar de roots. Zo verbleef hij zeven maanden in Brazilië voor een onderzoek rond de Syrische vluchtelingen aldaar.
