Eerbetoon aan Octavio Paz

Octavio Paz vertegenwoordigt de literatuur van zijn generatie. In zijn essaybundel ‘Het Labyrint der Eenzaamheid’ uit 1950 treffen we al duidelijk de idealen en teleurstellingen aan van de auteurs van de boom generatie, zoals Carlos Fuentes en Julio Cortázar. Het idee van de ‘gouden eeuw’, of van de nostalgie van het heden, is de rode draad die door het hele oeuvre van de Mexicaanse schrijver loopt, zowel in zijn poëzie als in zijn essays. Volgens Paz ‘wil en durft de Mexicaan zichzelf niet te zijn.’ Het is tijdens de vele feesten die in Mexico worden gevierd dat zijn ware gedaante en identiteit tevoorschijn komen. ‘De tijd houdt dan op voort te schrijden en wordt weer wat zij oorspronkelijk was, en is: een heden waarin verleden en toekomst zich herenigen.’

Historicus, hispanist en vertaler Robert Lemm is expert in literatuur en geschiedenis van Spanje en Latijns-Amerika. In 1979 ontving hij de Martinus Nijhoff prijs voor zijn vertalingen van Latijns-Amerikaanse literatuur. Daarnaast publiceerde hij vele essays over religieuze en filosofische onderwerpen.