Colombia: een land dat volgens de aankondigingstekst van Holland Doc nog altijd ‘direct associaties oproept met criminaliteit’ en waar ‘linkse guerrillagroepen als de FARC en drugsgerelateerde problemen het er niet bepaald veiliger op maken’. En inderdaad, in de westerse media wordt dit beeld van Colombia nog altijd hooggehouden. Dit ís natuurlijk ook een kant van het veelzijdige Colombia, maar niet de enige. Tijdens de jongste editie van het Latin American Film Festival probeert het festival een andere kant te laten zien van Colombia en vertoont daarom films van een nieuwe lichting Colombiaanse cineasten. Holland Doc 24 sluit daar bij aan door deze week vijf documentaires over Colombia te vertonen. Er wordt inderdaad een relatief nieuw beeld getoond in een documentaire als Bogotá Change, over de enorme veranderingen die Colombia’s hoofdstad Bogotá in de jaren negentig en nul doormaakte. Maar behalve deze documentaire lukt het niet echt een andere kant van het land te laten zien. De resterende documetaires handelen over Nobelprijswinnaar Gabriel Garcia Marquez (Terug naar Macondo), Nederlandse FARC-ster Tanja Nijmijer (Dichter bij Tanja), Colombiaanse guerrillabeweging M-19 (Het Symbool) en over (de zoon van) Pablo Escobar (Sins of My Father).